Beyaz gemiyle yolculuk 1 EĞER ÖLÜRSENBeyaz gemiyle yolculuk EĞER ÖLÜRSEN GİRMEM; Seninle el ele tutuştuğumuz hiçbir yere. Oraları benim için yaşanmaz olur. Sokaklar haramdır bana Bir mahpus kadar bile volta atacak bir yer bulamam bu evrende kendime. GİTTİĞİNE; İnanmam asla! Göremeyince seni, Yokluğunu gözlerimin dermansızlığına veririm. BİLİRSİN; Gözlerimi ıslatmadan süzülen yaşlara izin veremem. Bildiklerimi, yaşadıklarımı inkar edemem. Avucunun sıcaklığını hissetmeden karanlık geceyi Yoklayıp bulamazdım yolumu. Göz kararı yaşamak bize göre değil. DERDİN EĞER ÖLÜRSEN; Dur durak düzen bilmem hayatla, Başa çıkamam. Yürek atmaz Ayak gitmez Ben çekilmez olurum. EĞER ÖLÜRSEN; Rahat vermem asla. Sürekli içimden konuşup dururum seninle. Uzakta olsan da birlikte atan iki kalbiz demiyormuydun. Biri dursa diğeri de tekler. Tekleyense yaşamak için eşinin hayata dönmesini bekler. EĞER ÖLÜRSEN; Sadece ölmüş olursun. Cevabını alamadığım hep o soru. Kaçamadığım cevap. Yıkıp gittiğin hayat olur. EĞER ÖLÜRSEN; Bütün bunları yanına alıp götür nereye istersen oraya gidersin. Keyif senin ya YADA; Bana son kez; SENİNLE KAVGA ETMENİN BİLE NE KADAR GÜZEL OLDUĞUNU ANLATMAM İÇİN BİR ŞANS DAHA VER. Otuz yıllık eşin GÜLGÜN Tuğrul Ahmet Pekel 06-01-2007- Cumartesi |