BOŞ SANDALYE (Sevda Çiçeğime)(Sensizlik koydum zamanın adını, Senin olmadığın yerde.) Hemen girişte sağda, Cam kenarında bir masa. O masada sen karşında ben Ortamızda bir vazo, vazoda güller Güller kuru güller soluk Karşımda güllerden de güzel SEVDA ÇİÇEĞİM sen Şimdi o masada buğulu gözlerle Boş bir sandalyeyi seyrediyorum. Boş bir kâğıda yeri olmayan, Mezar resmi çizip Vazonun altına iliştiriyorum. Resmin kenarına Kısacık bir not düşüyorum. Sevda Çiçeğim aşkımızı, Buraya gömüyorum. Bir daha gelmemek üzere Bu masayı terk edip gidiyorum. Hoşça kal aşkım. Hoşça kal Sevda Çiçeğim. İkinizi ’de baş başa bırakıyorum. Hoşça kal ben. Not, Ne o masa kaldı nede oturduğumuz o mekan. Tuğrul Ahmet Pekel (28-03-2006-Salı) |