Tek yaptığımız yaşamaktı
Onu da doğru düzgün yapamıyorduk zaten
Çokça sulandırılmış saçma sapan ilişkilerin
Gereksiz muhabbetlerin
İçinde kalmıştık bir şekilde
Uzaklaşmaya çalıştıkça sıkılıyor
Sıkıldıkça üzerine gidiyor
İçine giriyorduk gereksizliğin
Bir gün bir şekilde
Bir yerlerde
Doğru bir şeyler yapma düşüncesiyle
Yaşıyorduk
Tek yaptığımız yaşamaktı aslında
Onu da doğru düzgün yapıyor muyduk
O bile belli değildi
Kaçarak koşarak uzaklaşan
Gölgeler oluyordu
Bazen sesli bazen sessiz
Belki bakıyor belki bakmıyorduk
Takip etmek istemiyorduk
Kimseyi izleyesimiz yoktu
Ama nedense
Sanki herkes bizi izliyordu
İstemesek de
Kimi zaman yargılamak
Kimi zaman vakit öldürmek için
Kimi zamansa yapacak başka bir şey bulamadığından
Dağıttıkça dağıtıyorduk yaşamı
İnsanlara zamanlara mesafelere bölüp
Toparlayamayacağımız şekilde dağıtıyorduk
Sonra sıkılıp tüm yayıntıyı
Bir kenara atıyorduk
Açık berrak bir zemin yaratıyorduk kendimize
Yaratıyorduk ki
Can sıkıntısında yeniden dağıtacak
Yerimiz olsun
Aralıksız koşmak yoruyordu belli ki bizi
Koşarken en önemlisi
Koşuyor olduğumuzu inkar etmekti
Bunu yapmazsak
İyiden iyiye yoruluyorduk çünkü
Yorulmaksa
Şüphesiz ki
En nefret ettiğimiz şeydi
Pek çok sevmediğimiz şeyin yanında
Baştan birinciydi
Nedenlerin ardı ardına sıralandığı
Belli belirsiz bir boşlukta
Bir yandan yaşıyor, yarışıyor
Bir yandan da yanılsıyorduk
Tüm yaşadıklarımızı
En eğlenceli kısmı da buydu zaten
Sürekli yanlış anladığımızı yeniden anlamaya çalışmak
Bundan öte de pek bir şey yapmıyorduk
Tek yaptığımız yaşamaktı
Onu da doğru düzgün yapamıyorduk zaten