UMUTTU DEFNETTİĞİMSalâsı verilmeden hicranın gölgesine Kendisini boğmuş bir umuttu defnettiğim Çok yıllara mâl olmuş bir ânın gölgesine Zaten ölü doğmuş bir umuttu defnettiğim. Çepeçevre sarılmış dört bir tarafı gamla Aşkın mahkemesinde yargılanmış idamla Göklerden yağmurları indirip damla damla Bulutları sağmış bir umuttu defnettiğim Çözülmez bir muamma, girift bir bilmeceyken Buğulu gözlerimde sabahsız bir geceyken Denizlerden dalgalı ummanlardan yüceyken Tek damlaya sığmış bir umuttu defnettiğim Yakamı bırakmazken hüznün insafsız eli Bir intihar duygusu başımda deli deli Gözlerimi karartıp uğruna her bedeli Ödemeye değmiş bir umuttu defnettiğim Tam sırtından vurulup soyunmuş Sezar’lığa Feda etmiş kendini girmemiş pazarlığa Kimsenin bilmediği meçhul bir mezarlığa Artık boyun eğmiş bir umuttu defnettiğim. Hasan Hüseyin YILMAZ |