EsenlikleDüşlerimin ormanlarında Kendi kabaklarına tin tin olan bebekler var Haykırıyorlar: “Melezim ben” Gitmek ne komik kelime diyor Koca dünyayı dolaşıp aynı yere gelen adamı tanıyanlar Ben Mansur’um hakim bey Ene hüve dedim agu diyeceğim yerde Ve ucuza satıyorum Her bir yaşamı bir korkuyla aklında tutan çocuklara esenlikle İlkler iğreti duruyor Sonsuzu cübbesinde saklayan zamanın sırtında Ve ben ucuza satıyorum Bakışı değişmeyen aşkı sömürmek istemeyene Esenlikle… |