DÜN GİBİ ....
Nerden başlanır ki ?
Yada nasıl anlatırım ki yok olan beni ..! Dün gibi sevdiğim .... Saçlarına düşen yanlızlığın , Yorgunluğunu sakladığın göz kapakların, Her kadehte biraz daha yok oluşun... Nasıl unuturum ki bunları ..! Sessiz sedasız gittin karanlığa , Işık var mı oralarda , bilmiyorum ..! Üşür mü insan yanlızlıkla Ya da ne bileyim işte hiç sönmeyen bir sigara bir de sen varsın şimdi masamda ..! Bıraktım bütün hayat teleşlarımı bir kenara , Bir kadeh daha ... Merak etme sevgili bugün de senin hatrına ..! Eski bir plakta seni dinliyorum şimdi ... Ağlamayı öğretiyorum gözyaşlarıma , Olur mu bilmem ama , Haber saldım beyaz kanatlara , Seni hiç unutmadığım ’’dünümü’’ versinler bana...! |