0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
601
Okunma
Ben hep olmayacak şeyleri umut ettim
ve hiçbiri olmayacak şey değildi
dört duvarın arasında bir pencere vardı
gökyüzüne açılıyordu pencere
pencereyi açıp aşağı atlayacak kadar cesur değildim
ben de pencereden insanları seyrettim
hiçbir zaman onlardan biri olamadım
onlar gibi konuşamadım
düşünemedim onlar gibi
onlar gibi hissetmedim
ben hep olmayacak şeyleri umut ettim
hiçbiri olmamış olabilir
bir düşün pençesi ne kadar kanatabilir ki ?
görüyosunuz işte
hayattayım
benim penceremdesiniz
ve yoksunuz gözlerimi kapatsam
bir düş de o değil midir gerçek sandığınız
gözlerinizi açtığınız...
İlker ÖZDEMİR
5.0
100% (2)
