Eylül akşamlarıRuhum gökyüzü gibi yer yer sağnak yağışlı Bir de arada çakan peş peşe yıldırımlar Geçmişim fırtınalı bora- tayfun nakışlı Tek dostum yalnızlığım ve bomboş kaldırımlar Her eylül akşamında ben ki yaralanırım Sanki yeşil ağacın gazel nöbeti gibi Ruhumun bu halini asırlardır tanırım Yolcunun uzandığı vuslat şerbeti gibi Evet evet ben buyum çilenin sevgilisi Hakikat divanesi karanlığın sırdaşı Birazcık mum ışığı birazcık kandil is’i Karanlık gecelerin hece pişiren aşı Bu eylül akşamları inlerken yavaş yavaş Teselli etmek için beyhudedir ne desem Bir o, beni anlayan en vefakâr arkadaş Bir de ütüsü bozuk solmuş yeşil elbisem __________________Makberî |
güzel ve demini almış bir şiir.Biz de bu güzel şiirini okuyor ve
kutluyoruz, yalansız, riyasız.Gönlüne, ömrüne bereket.
Kaleminin mürekkebi hiç kurumasın,ilham perileri ayrılmasın yanından,yalnız bırakmasın bir ömür seni.
Bu şiir vesilesiyle seni,sonsuzluğun sahibine emanet ediyor,
sağlıkla sağlıcakla kalasın diyorum.