GİDİYORUM
ömür dediğin nedir ki gülüm
bitecek nasıl olsa bir şekilde meçhul birgün ne baharlar kışa döndü ne yaman yalnızlıklar çekti ne hevesler yaşar iken öldü gülmedi hiç bedbaht gönlüm şimdi beynimde dinlenmeyen bir başağrısı kalbimde her daim inleyen acı bir sızı gözümden inerken acı gözyaşı yüreğimde veda edemeyişin telaşı gidiyorum artık kalmadı hevesim doğmayan güne yaşarken ölenin bayram neyine yazılmış yazımız meçhul deftere itiraz ne mümkün ol muktedire ah be gülüm bomboş kaldı ellerim tıpkı geldiğim gün gibiyim gidiyorum lakin umut her fakirin katığıdır bülbül gülün ümitsiz aşığıdır talan olsada fırtınalarda ömrüm solsa de köhne zindanlarda açmayan gülüm g e l gel de hiç değilse musallada gülsün şu solgun yüzüm gidiyorum 27.09.2015 ferhan erdoğan |