Gidilemeyen Bayramlar
gidemediği bayramları kutladı hep
yalnız, sessiz ve sensiz şeker tadında dört duvar örülü yüreğinde damağında ki tat hep aynı eli öpülecek kimse olmasa da bahşiş istemeye utanan bir çocuk edasında ve bir o kadar da heyecanlı evet bir çocukta saklıydı aslında herşey gönlünün kırışıklığına aldırmadan yeni elbisesine gösterdiği itinaydı belki elindeki şeker poşetinin dolacağı hissi belkide parlayan ayakkabısıydı, solgun yüzünün aksine aynaya küskün de olsa ,çocuktu bir zamanlar. nihayetinde bayram bu olmalıydı gidilemese de kutlanmalıydı... |