1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
768
Okunma
Alelade bir sabahtı.
Salon mis gibi kahve,banyo sabun kokuyordu.
Etraf derli topluydu.
Belli ki yeni gitmiştin.
Yetişememiştim...
Git...!
Usul usul git.
Kapıyı çarpmadan,komşuları uyandırmadan git.
Bahar yelini sarsmadan,bulutlara çarpmadan git.
Sen,
Gökyüzümde tüm ihtişamınla salınarak uçan uçurtmamdın.
En sevdiğim bez bebeğim.
Üzerime en çok yakışan dantelli entarim.
Gülüşümdeki gamzelerim.
Artık uçurtmam tellere takıldı.
Bez bebeğim söküldü.
Entarim yırtık.
Ve gamzelerimden eser kalmadı.
Artık "gitme" demek "dön" demek kadar zor.
Bundan böyle ne sana varır yollar ne de bana.
Gülümsemeler donar dudakta.
Sen git,ben kalırım.
Bir boşluk kalır gidişinden,
Bin kez dönsen de dolduramazsın.. Can Çalışkan
5.0
100% (3)
Cevap Yaz