Vuslata Özlem
heryere kokun sinmiş diyebilmeyi ne isterdim bir bilsen
kokuna hasret yaşanmış bir ömürdü benimkisi kadere bak ; ayrılıkları özlermi hiç insan vuslatı bilmeyenler şöyle beri gelsin hiç kilitli kalmadı ki bu kalp, ey fani anahtarını denize atmanın hazzını yaşasın tarifsiz bir acı derlerdi de inanmazdım bilemedim, vuslata erenler beni bağışlasın. |