3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1173
Okunma
Bir sabah kapını çalarsa ölüm
Aralama al içeriye gülüm
Ecelin değil bil yeter
Azrail’e bürünmüş yalnızlığımdır benim.
Korkular içinde kalma gülüm,
Sarılma sıcakmış gibi görünen soğuk ranzalara,
Sığınma yatağının içinde başucuna,
Ecelin değil bil yeter,
Azrail’e bürünmüş yalnızlığımdır benim.
Bekletme kimseyi umutsuzca benim beklediğim kadar,
Ne olsa çıkacak can, çıkar bedenimden,
Sevda değil artık bir türkü bu,
Azrail’e bürünmüş yalnızlığım benim.
Koca bir hasret bu dağları delen,
Sen değil vermediğin sevgin benim,
Bir ömür böyle sürse de olsun gülüm,
Heves değil ki aşkım bu benim…
Ey Azrail gel çal benim kapımı,
Al götür yârin olmayan bu bedenimi,
Korkum yok senden gel hadi,
Tek korkum hatırlamaması beni.
Eğer bu seferde sen haklıysan,
Kesin giderim buralardan,
Ne yürüdüğün yollarda dururum,
Nede saçını titreten rüzgârların önünde,
Bu sefer kessin giderim buralardan…
REŞİT ESİN