bana çocukluğumu verin
Bana Çocuklugumu verin
bana çocukluğumu verin, olmasın cebim de param. varsın ayakkabılarım yırtık olsun, önlüğüm yırtık, yakam kirli olsun, burnum akarsa aksın, bana çocukluğumu verin. defterim yırtık olsada, anamın terlikleri acıtsa da canımı. bayragım dalgalanır ya, vatanımda babalar şehit olmuyor ya. çalsak ta komşuların üzümlerini, komşu kızın görsek te bacaklarını. anam ve komşuları erimiş şekerleri, yüzlerine yapıştırsalar da. bayragım dalgalanıyor ya, aglamıyor ya çocuklar babalarının tabutu başında babam nerede diye. bana çocukluğumu verin bana beni verin. kalsam da toz toprak içinde, suyu, kuyulardan içsem de. karda mahsur kalsak ta evde, anamın pişirdği ekmekle mutluyum ben bana çocukluğumu verin, bana kan kokmayan vatanımı verin. yağmurların nefreti var şimdi bakın, yağmam, yıkamam artık toprağı diyor, bana çocukluğumu geri verin, bana vatanımı geri verin tertemiz. |