Aklıma düştü...".... Aklıma düştü IŞILAYLA bizim köyde kekikli yayla!" Bir bilgeye bir Aylaya bir yaylaya hasret doluyorum nasıl hasretse ikidebir bir öksüz çocuk oluyorum İçimde sıra sıra dağlar acılar ırmak olur çağlar gözlerim yaş göynüm kan ağlar saçımı başı yoluyorum Şiirlerim yanan "â ş k" külü o yaylanın yaylanın gülü kara bahtımın tahammülü kendi gözümü oyuyorum Kelkit’in Çayına karışan yaşlarım Harşit’le yarışan bu uğurda permeperişan çok ateşlendim soğuyorum Kekikli yaylada Keklikler hiç unutulmuyormuş ilkler hasret özlem dolu ilikler âşka acıktım doyuyorum Ben ağlarım gülene kadar yol beklerim gelene kadar unutamam ölene kadar sıyırdım ruhu soyuyorum Gümüşhanlı yine derbeder bizim oralardan ne haber göynümü bastı kasvet, keder ölüp yeniden doğuyorum |