BU İŞTE BİR TERSLİK VAR.!

Neye elimi atsam,nereye dokunsam,
Bir elzem,bir fenalık,bir aaahlık doğar.!
Bu işte bir tuaflık, har’mı,hayr,mı var anlamam.!
Bu işte bir gariplik,bu işte bir terslik var.!


Dünyanın boku çıkdı,dengeler bozuk altüst,
İnsan fıtratı yitik,hayr haseneti kim ne yapar.?
Zalimler zülmünde ,hırsızlık yüksek okul oldu.!
Bu işte bir gariplik,bu işte bir terslik var.!


Sevemiyorum hiç bir şeyi, hiç bir kimseyi.!
Kime yüreğimi uzatmışsam,darbesi en derin yerimde.!
Bana yazmak düşer usta,eylül,deyim hazan yine şiir mevsimi.
Bu işte bir gariplik,bu işte bir terslik var.!


Sonbarım ben sonbahar, belkide bu son eylül.!
Kim bilir kırık dökük nice düşlerde, gezer bu gönül.!
Resul,da bitiyor,koskoca bir hazanla doldu yidiği ömür.
Billurdan çayı yudumlarken,eksilen bir dem gibidir ömür.!

Bu işte bir gariplik,bu işte bir terslik var.!
YOKSA,yoksa BENDE,mi bir TERSLİK var.?

19 / 09 / 2015
Şiir:Resul Civcik