ufka bakan gözler
Son bahar esintisi ile yazıyorum bu sabah yine
belki biraz ayaz belki biraz soguk fincanımın içinde duran cayımın dumanı durgun kalemim elimde aklımda ufka bakan gözler ufukta ne arıyor bilinmezler güneşi selamlamak içinmidir yoksa yarin gelişini gözlemekmidir dert ? velevki’ler ve nashihat ilemi gececek hayat? bir derin dehliz içinde kayolan hayallerim bulup getirmek ne güçtür zifiri karanlık içinde yürümek bilmemek iyiyi kötüyü sesiz cıglık nedir bilmezdim evvelden ögrendimki kıyıya vuran bir bebek imiş aglayan anneye sarılamamak imiş ögrendimki sesiz cığlık vicdanmızın bize isyanı imiş! ögrendimki sesiz kalmak sesizce ölmek imiş.... |