Bazen bir kaçış kelimesidir neyse
Bazen de sığınacağın bir liman
Atarsın içine söyleyemediklerini birikir dilinde
Söylenenleri duymaz geçiştirirsin sadece
Omuzundaki yükü atmak istersin
Yaşanan acı tatlı ne varsa silersin
İki damla yaş akar gözlerinden
Anlamaya çalışmaz karşındaki kimse
Kaybetme korkusu sarar içini
Tıpkı bir korku filmi gibi
Ansızın sağanak bir yağmura yakalanırsın sanki
Çaresizlik bir kere seni sarmaya görsün
Olmaz yanında sevdiklerin
Kendince varmıştır gideceği menzile
Doğruymuş gemiyi önce farelerin terk ettiği
Ama bilmiyorsun
Fırtına dinmedikten sonra
Kurtaramazsın alabora olmaktan gemiyi
Bir gün o çok sevdiğin canım dediğin
Aramaz sormazsa seni

Gökyüzünden boşalır yağmurlar ıslatmaz seni
Kendi gözyaşlarında boğulursun
Eğer bir gün cam kenarında oturur da
Uzaklardan bir şarkı duyarsan
O duyduğun bizim şarkımızsa
Bilki ben söylüyorum
Her notasında sen diyorum

Hadi sen de
Kaybetme korkusunu at içinden
Korkularınla yüzleşmenin vakti gelmedi mi
Sensizlik ölümden beter
Her aklıma geldiğinde
Biliyor musun
Kan ağlıyorum içimde
Sen gittin gideli
Bir bilsen ne haldeyim
Çaresizliğe döndü hayallerim
Sen benim için vaktinden önce
Açan bir güldün
Eğer başını yastığa koyduğunda
Gözlerin tavana çakılı bakıyorsa
Gökyüzüne bak ve sabahı düşün
Gökyüzünde yıldız değil
Sabah kapında beni göreceksin ...


Refik
15 . 09 . 2015
İstanbul