Özlemin
Rüzgarın ıslıksı çıkan sesiyle uyandım
Zindan gibi gecede kendimle baş başaydım Kopkoyu bir bulut çevrelemiş ayı Yıllar yılları kovalarken unutmuşum ayları Ay güneşe, ben sana hasretim Senin gözlerine, sözlerine hasretim Şimşekler çakarken yüreğimin ortasına Nasıl dayandım bilemem, bu ayrılığın yasına? Toprağın kokusunu hissettim bir an Düşündüğün oluyor mu beni de zaman zaman Ay göründü yavaş yavaş parçalandı bulutlar Aklımda bir sen vardın, bir de hatıralar Yıldızlara bakınca ayrılık içimi sardı Dudaklarımda hep o şarkı vardı Gün ağarırken kapandı yine gözlerim Bitmiyor içimde beni yıkan özlemin |
Düşündüğün oluyor mu beni de zaman zaman
köy soylu metropol insanları için ne kadar önemlidir toprak kokusu...
kalemine sağlık...