E Y L Ü LDoğa,yıkayacak kendini, Yaz’ın,tozundan kirinden ! Güz yağmurlarının,arınmışlığında. Yağmurcuk kuşları dönüp duruyor, Gri bulutların üstünde, Gökyüzünün mavi boşluklarında. Sonbahar yağmurları yakın,bulutlar çok alçak, Neredeyse,yağdı yağacak, Doğa kendini,Yaz’ın kirinden arındıracak ! Yaz’ın,şen şakrak, Sevinçli kahkahaları, Artık,gerilerde kalacak. Çılgınca geçen Yaz aşkları, Yerini artık, Hüzünlü sevdalara bırakacak. Aylardan,Eylül. Mevsimlerden,ayrılık mevsimi ! Hüzün yağmurları,çok yakın ! Ateşli Yaz aşklarının sonu gelmişcesine, Terk edilmiş yürekler, Nemli ve ıslak gözler, Hoşçakal diyen, Gözyaşları ile,ıslanan yüzler. Doğanın; Nevruz’da yeniden can bulmak için, Yavaş yavaş,sessizce ölümü. Yeşil’den sarı’ya dönümü, Sarı’dan,kahverenginin, Bin ton’una dönüşen, Ve toprağa yavaşça düşen, Hüzün yağmurları gibi,hazan yaprakları. Gün batımlarında dağların, Mor,sisli doruklarında, Kırmızının,kızılın bin ton’unda,güneş. Ve göçmen kuşlar, Artık,sıcak diyarlarda. İnsanlar,kadehlerdeki, Son damlaların,yalnızlıklarında ! Geçmişte kalan,güzel güneşli günler,artık rüya. Gittikçe değişmekte,havanın sabah akşam dengi, Gök yüzünün ve alçalan bulutların rengi. Güz yağmurlarına gebe,arınmak için doğa ! Yaz aylarının yaşanmışlıkları, Aşkları,sevgileri,sevinçleri ve nice duygular, Tek tek sararıp,sanki toprağa düşmekte ! Sanki,toprağa düşüp ölmekte, Sararan yapraklar gibi,Yaz sevdaları ! Hüzünlendirmekte insanları, Sevgiliden,sevdadan yana ayrılıkları, Eylül...Yaz aylarının...ayrılık ayı ! Yüreklerde,artık beklentiler, Susturulmuş,bastırılmış umutlarda. Gözler dalgın,kısık ve çok uzaklarda. Bakışlar,hüzünlü sevdaların,sisli ufuklarında ! Aylardan,Eylül... Son bağ bozumu zamanlarında, Eski bir güncenin tozlu sayfalarında, Yaşanmış,güzel bir Yaz’ın,çılgın anılarında, Yaşam akıp giderken,zamanın koynunda, Tek tek Eylül güneşleri batıyorken, Sararan takvim yapraklarında ! İnsanlar kalacaklar artık,yalnızlıklarıyla baş başa. İçlerinde biriktirecekler, Yeni umutlar büyütecekler, Ve belki de yol verecekler, Gönüllerinde doğacak,yeni baharlara, Yeni aşklara...yeni sevdalara ! Çünkü,artık aylardan Eylül... Belki yeni arayışlarda olacak ! Belki de,yeni ufuklara yelken açacak,gönül... Tuğal KÖSEMEN-15.09.2015 |
Yavaş yavaş,sessizce ölümü.
-Aslında doğanın Eylül deki ölüm yeniden yeşermek yeniden doğmak güzelliğini tazelemek içindir.
Bu sebeple Eylül dingin ve sakın bir aydır. Ben çok seviyorum.
Tebrikler kaleminize yüreğinize sağlık hocam.
Saygılarımla..