Kim OBeni soran olursa selam söyle diyorsun Adını ansam bile sorana rastlamadım! Yüreğim göz göz olmuş yaram derin diyorsun Buz olup donsan bile sarana rastlamadım! Muhabbet sofrasında dostlarla oturmuştum Gönlüm aşka gelmişti bir başka haz bulmuştum Dilim kopsaydı keşke bir an seni sormuştum Sağımda ve solumda durana rastlamadım! Kin kusmuşlar adına naçar kalmış her sözün Aydınlık günlerine gece çökmüş gündüzün Boşa feryat edersin kalmamış ki hiç yüzün Bir gün bile koluna girene rastlamadım! İnsanların gözünde her bakışın kor olmuş Gönüllerdeki yerin dikenli bir yol olmuş Kime sorsam ben seni dilde adın kül olmuş Bahçelerde gül olsan derene rastlamadım! İşte böyle arkadaş vakit geldi geçiyor Gönüller kırıldı mı doğruları seçiyor Benimde yüreğimde artık her şey geç diyor Farzet ki bende seni yerene rastlamadım..! M. Levent ÖZGEÇ ‘GÖNÜL PINARI kitabından’ |