Beni bilenler bilir bilmeyen de öğrensin
Sözlerin gönüllere akışında ben varım!
Gönül bazen ağlarsa bazen gülüp eğlensin
Gözlerin gönüllere bakışında ben varım!

Gönlüm aşka gelirse dere tepe düz olur
Damarımdaki kanla zemheriler yaz olur
Dökülen mısralarım bir gün dile söz olur
Kor düşerse içine yakışında ben varım!

Menfaatler uğruna karekter dile düşer
Söz senettir derler de sözler hep sele düşer
Beklenilen gelmezse gözlerin yola düşer
Gidilen bu yolların yokuşunda ben varım!

Amansız her sevda da gönülde sitem olur
Maziyi anar isen dilinde diken olur
Her gönüle sonunda bir hasret eken olur
Taş yüreğe girmişsen çıkışında ben varım
Gönüllere pınarın akışında ben varım...!


M. Levent ÖZGEÇ
‘ Gönül Pınarı Kitabından’