KALEMİMDİ SENİ YAZAN
Değil her şey yolunda
Sensizliğe alışıyorum zor da olsa İyi ya da kötü olan halimin Bilmiyorum bir önemi var mı senin için Yine acı var içimde Mevsim yaz ama kışın üşütür beni Sen beni tanıyamadın ki Unutulduğum günden beri Mısra mısra yazıldın sayfalarca Dilimde her gün senin adınla... Kelepçe vurulu yüreğe senden sonra Kalemimin seni yazmaması umulmaz vaka Usanmadan bir sürü şey yazdım sana ait Seni gördüğüm gün ki bu can İlk mesajınla gözlerimdeki heyecan Ve gitmiyor o kısa sürede duyduğum Sesin hiç aklımdan Yitik cümleler kurulu yüreğime Dizilmiş kelimeler yan yana Gönlümün en masum köşesinde İsmin yazılı daima Denizdeki dalgalar kadar hırçın Kırgınlığımın temsili gözyaşlarım Silik anılara tutsak kalmış Bir nebze Cevapsız sorularım Anlatmayı çok severdin sen Seni dinleyip izlemeyi seven ben Diyorum ki bazen neden Yollarımız uzak kaldı yeniden Neler düşündüm bilemezsin İçimde binlerce kelime Payımıza düşen Ayrılık Kaldı bize Bir cümle yeterdi beni anlamana Ben tutamadığım ellerine kırgındım oysa Adını karalayıp silen kalemim Yine seni yazmıştı satırlara... |