PENCEREMDEN
Penceremden yaşama dokundum
Bir yıldız parlıyordu karanlığın Derinliklerinde Dönüp yatağıma tekrar Yalnızlığa sımsıkı sarıldım Gök gürültüsü kapladı her yeri Ürperdim. Gece sisli Ayışığı bulanık Sekiyordu korkmadan ceylanlar ormana Pusudaydı karabasanlar Değişiverdi yönü birden rüzgarın Kapandı içine kara bulutlar Dağlardan esti ruhuma bir bahar kokusu Zaman coşkun ilerlemekte Muştular kapıda beni beklemekte Biliyorum yine sabah olacak Yeni bir güneş doğacak Penceremden... |