YİNE YALNIZIMŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Konuşarak da anlaşamıyorduk, susarak da. Ben yazmayı tercih ettim, o hiç okumadı...
Kime gönül versem aynı hoşgörü Sözümden bir anlık dönmedim geri Aşkımı yüceltip ezelden beri Kalplere doluştum, yine yalnızım Nasıl da değişti bu devr-i âlem Sevene hak sanki kederle elem Yazdıkça isyana dönüştü kelam Kendimle çeliştim, yine yalnızım Umutlar tükendi sevdalar yitik Aşkın serhoşuydum hem de kör kütük Narin parmağına alyans bir yüzük Takmaya çalıştım, yine yalnızım Hediye ederken hüsranı bana Ne yaptıysam gelmez oldu imana Kül etti karıştı tozum dumana Yanmaya alıştım, yine yalnızım Önce halim iken döndü zalime Acımadı kimse aşık halime Kalbimi uğrunda ederek lime Ömrümü bölüştüm, yine yalnızım Murat’ım böyledir devranım benim Çöllerden ibaret seyranım benim Olmadı sevecek hayranım benim Duayla buluştum, yine yalnızım Murat Gökçe Karsî 01.06.2012 |