Kırdım Kalemimi Dostluğa Dair.
İçimdeki şair intihar ediyor artık
niye diye sormayın bana kırgınım bu yalan dünyaya kırgınım işte kırdım sevgiye dair her şeyi artık kırdım kalemini artık üzgünüm ben kırla kırıla benden artık hiç bir şey kalmadı yüreğimde bende kırdım artık ne varsa sevgiye dair kırdım kalemimi artık üzgünüm hayat bu mu mecbur kaldım bir insan daha kaç kere kırılır ki benden artık hiç bir şey kalmadı sevgiye dair kapanmamış yaralarım vardı hayata dair hepsini kırdım artık ben sustum dost mu istemiyorum bir daha sakın ola geriye dönme kendi yalanlarınla boğul ... benimle niye dost olduğunu hep merak ederdim eskiden nedenini geç anladım jeton köşeli olunca biraz geç düştün senin derdin benimle dost olmak değilmiş senden nefret bile etmiyorum Ona bile değmezsin şimdi gerçekten suçsuzdum... hangi akla hizmet birde asılsız şeyleri anlatıyorsun başın göğe mi erdi tebrikler... kırdım kalemimi dostluğa dair... kanatsız bir melektim ... Sevin gurur duy eserinle şimdi bir şeytan yarattın kırdım kalemimi dostluğa dair müzeyyen yavuz |