BÖYLESİ
B Ö Y L E S İ
Gecenin sessizliğini bozdu Vahşi bir çığlık. Bir baykuş öttü tepede. Evren ölüm kokuyor Acısı yerleşmekte yüreklerde. Dertlerim bir defa da olsa Bilmem kaçıncı baharını yitirmişler. Koşuyorlar yollarda Geri almak istiyorlar geçmiş yılları. Örümcek ağı kollu zamandan. Bilmem kim ölmüş Ama Taşıyacak kimse yok tabudunu görünürlerde. Sadece aşk mı var bu evrende? Yalnız ağlamak için mi yaratılmış insanlar? Onlarda mutlu olamazlar mı? Onlarda saadeti tadamazlar mı yudum yudum? Sessizliğin en kötüsü hüküm sürüyor bu gece. Hiç bir ümit, hiç bir hayal beklenmiyor. Evren yine yokluk kokuyor Yine nice hayatlar yok oluyor kim bilir? Yeter çektiklerim Ne olursa olsun gel! Gel! Son defa da olsa yine bak bekleyeceğim seni İlk ve son defa öptüğüm yerde. Gecenin sessizliğini bozdu Vahşi bir çığlık. Bir baykuş öttü tepede. Evren ölüm kokuyor Acısı yerleşmekte yüreklerde. SÜZAN ÇELİK...EMKL.ÖĞRT... YAZILIŞ......10.03.1967....CUMA....SAAT....20.36 DÜZENLEME....15.05.2015....CUMA....SAAT....16.01 Bütün mevsimleri bir günde, bütün yılları bir mevsimde yaşamaya razıyım seninle… Bir tutam sevinç, bir tutam umut ve bir tutam mutluluk gönderiyorum sana… ( ALINTI ) NOT.....ŞİİRİMİ ÖDÜLE LAYIK GÖREN SEÇKİ KURULUNA ÇOK TEŞEKKÜR EDİYORUM.SAĞOLUN |
Gönlüne sağlık.
Beğendim...
............................ Saygı ve Selamlar...