İHANETİN LE UTAN
Ah etmem, üzülmem ihanetine
Bir yazgıdır yaşadım Boyun bükerim kaderime Sanma ki, üzülürüm yıkılırım Tanıdım gördüm ya, gerçek yüzünü Artık gözümde değerin yok. Ama bu bir gerçek ki, Şerefine tanık olmadım ama Şerefsizliğine şahit oldum. İhanettin le utan derdim ama, Utanacak yüzün yok. Olsaydı şayet, Seviyorum sözünü kirletmez,din Anladım ki, sende gurur yok. Yerin yoktu dünyam’da Olmadın hiç umurum’da Çünkü anlatmıştım Sevgi yoktu arada. Bir gün şayet utanırsan yaptıkların’dan Kaybettiklerini asla kazanamayacak’sın Utançla yaşayacak, İhanetle anılacaksın... |