Sen bilmezsin belki ama;
bizim buralarda sabahlar çok soğuk olur.
O yüzden her sabah sıcak bir yudum çay içerim karşımda sen hayaliyle...
Simidimi ikiye bölerim birlikte yiyelim diye...
Güneşimi sana benzetirim ben.
Sıcaklığıyla, parlaklığıyla..
Ardından yıldızlar gelir en güzel ayıyla...

Sen hissetmezsin belki ama;
satır satır sana dokunur yazılarım.
Soğuk bir esinti arasında içtiğim sıcak kahvemde senin nefesini alır, senin nefesini veririm.
Ben her gece sana sarılıp film izlerim.
Uyuduğumda bile ben rüyama seni, senden bir şeyler işlerim.

Sen duymuyorsun belki ama;
her gece senden masal dinlerim ben.
Şarkımızı kulağına fısıldar,
her defasında senden bahsederim sana.
Seni hatırladıkça ellerimi açar şükrederim Allah’ıma...

Sen bilmesen de hissetmesen de duymasan da ben sende oldukça yaşarım bu hayatta....