Uzak kaldin mi hic ?
Hic ayni evde yasarken,
ayni solugu alirken, ayni odada otururken, uzak kaldin mi hic ailenden ? Lüzumsuz seyler yüzünden, durmadan kavga ederken, barismayi istemezken, uzak kaldin mi hic ailenden ? Her sabah kalktigimda, duyuyorum seslerini. Isleri gücleri yokmus sanki, cekistiriyorlar yine beni. Uzak kaldin mi hic ? Onlar dertlesirken, gülüp oynarlarken, sen tek basina yan odada, uzak kaldin mi hic ailenden ? Ben sanki hic yokmusum gibi, gelip geciyorlar yanimdan. Yanlarinda olsam bile, izlerim onlari uzaklardan. Ayni evde yasasam bile, aileme uzak kaliyorum. Uzaktan yasiyorum onlari. Ve uzakta da kalacagim. |
bence çok kafiyeli bir şiir olmuş. ama yine de güzel.
duygu ve düşüncelerine sağlık...