YALNIZLIĞIM VE BENEy yalnızlığım; Annemden doğarken bu fani dünyaya, Tek geldim ağlayarak Nefes almak, ayakta durmak ve yaşamak… Gözlerim kapalıydı hayata doğduğumda Yalnız olmadığım iki insan tanıdım Sevgi doluydu sımsıcak elleri yürekleri Annem, Babam sevgi meleklerim Babamızdır hayatın temel direği her şeyimiz, Annemizdir hayatın ilk sevgi, duygu taşı Ömrümüzde hayat çizgimizdir, Sen gittin ömrümden sevdiğim Gidişinle benden öyle bir şey götürdün ki! Kalbim sızladı, yalnızlığımdan Damarlarımdan akan kanım dondu Sensiz sevginden uzak Hayata küstüm, elveda dedim aşkına, Senden sonra hüzünlere boğuldu ömrüm Gülmekten korkuyorum ağlatacaklar diye Sevmekten korkuyorum aldatacaklar diye Yalnızlıktan korkuyorum sevgisiz üşüyorum. Yalnızlığıma sarılıp yatıyorum her gece Zarar vermiyorum sensiz sevgime duygularıma Her şeyin yokluğuna alıştım Bu hayatta yalnız sensizlik yaktı canımı Acıya dayanmak sabır istedim yaratandan, Kapattım kalbimin kapılarını sevgiye Ağlamasın Yosun gözlerim Hüzünle… ŞimalGüney!! ( HA ) |
Çok güzel şiirin, haz veren gönüllere sevdaca akışı.
Kutlarım.
Beğendim.
………………………………. Saygı ve Selamlar…