Dağlanmış yüreğim
Yatırdım yanlızlığımı
Ölüm uykusuna Efkarıma Ağır bir mektup yazdım Dağlanmış yüreğimden Kimsesizdi benim sevdam Bir yetimin gözlerine batırmıştım Tüm korkularımı Rahimine koydum Doğacak ihanetlerini Büyüttüm ellerim de Sahipsiz acılarımı Var git kucakla Alçak dağlarını Büyürsün belki Sende Bir eksik etek ucunda |