ÖNCE EKMEKLER BOZULDU SONRA HER ŞEY.

OKTAY AKBAL’I KAYBETTİK

Çocukluğumdan itibaren dilimden düşen her söz yeminim olmuş ve zerrece değişime uğramamıştır.
Savunduklarım, sevdiklerim.. Savunmayıp yerdiklerim..Oluğu gibi duruyor yerli yerinde hala.
İşte bu nedenledir ki bu gün kendimi yetimlerden de yetim, öksüzlerden de öksüz hissediyorum. Bir sevdiceğim daha beni bırakıp gitti…

Yeri geldiğinde söylediğim gibi yine yineliyorum: Benim can dostlarım, benim kalp ilaçlarım gökyüzünden inip gök yüzüne süzüldüler yine bir bir..Ne kadar mutlulardır hep bir arada olmaktan kim bilir..
Aralarına katılacağım günü düşleyerek nefes alıp veriyorum öylesine ben de..


Şairlere Ölüm Yok

Şair Dostlarım, 1964’te basılmış çok etkileyici ‘izlenimler, anılar’ kitabıdır. Akbal, dostu Ziya Osman’ın acı yaşam öyküsünü noktalarken, bizi bugün de o kadar yaralayacak suçlamasını kaleme getirir:

“Daha üstün, daha başarılı, ona uygun bir iş sanki başka birinin ekmeğini elinden almaktı. O, kimseyi rahatsız etmeden, kimsenin huzurunu kaçırmadan, basit, sakin bir işle yaşamak, geçinmek istiyordu. Ücretli bir memur olarak yaşadı. Hasta olup çalışamayacak duruma geldiğinde işinden çıkardılar, para pul vermediler. Eğitim Bakanlığı ülkemizin yetiştirdiği değerli şairlerden birini kolundan tutup hasta halinde işinden attığı için büyük sorum altındadır. Hele o basımevinin yetkilileri için bu sorum bir çeşit anlayışsızlık, bir çeşit saygısızlık demektir.”

ALLAH’IN RAHMETİ ÜSTÜNE OLSUN.