DOĞANIN AŞKI
Gölgeler düşerken incir dalına,
Gövde filiz verir gül, yavaş yavaş, Arı, şerbet taşır kendi balına, Tadılır damakta dil, yavaş yavaş. ---- Dağlar hazırlanır yeşil’e ala, Cemre, buram buram dizilir yola Eylül, hüzündedir aralık mola, Dökme yürek yaşı sil yavaş yavaş. --- Ömür beşiğine ninni çaldıkça. Geçen yıllarını kaile aldıkça Sarı sayfalara düşüp daldıkça, Tutuşur fitilin kül, yavaş yavaş. --- Özlem bohçasına katlama keder, Dert etme kendine el, alem ne der? Kör, cahil dilinden olmadan heder, Perişan hallerin bil yavaş yavaş. --- Yel, kovana aşık kovalar akrep, Ömür beşiğinde tıngır mıngır hep, Dört mevsim özüne tutunca niyet Süzülür dereler sel yavaş yavaş. 26.08.2015 İSTANBUL Mihriban Sarı |