Son MektupŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Amatör bit şairin, sevdiğine sitemkar vedası ...
Gittin...
Gittin ve arkana bile bakmadın. Yok yok yalandı, Aslında sen, hiç canımı yakmadın. Biliyorum söyleyeceklerin vardı, Ben kaleme adını sayıklattıkça sen sakladın. Yada bilmiyorum neyin vardı, Sen kendini karaladıkça, ben seni akladım. Bu son mektup, Son şiir son serzeniş, Bu sana son sesleniş, Bu seni son isteyiş. Bilmem ki gel desem gelir misin bana, Tutar mısın elimi ? Yada bilmem ki haykırsam yeniden sana, Duyar mısın beni, tanır mısın sesimi ? Yıksam şimdi dağları bir bir, Sersem okyanusları ayaklarının altına, Bir kerecik olsun özler misin nefesimi ? Yada bir kerecik olsun yanında arar mısın beni ? Beni, benliğimi, yani seni, bana dair her şeyimi ? Bugün yirmi beş ağustos sevdiğim, günlerden salı, Yoksun gene yanımda, telaşlanma üzülmüyorum, Unuttum artık yazı, baharı. Zaman diyorlar, zamanla acımaz mış insanın sol yanı. Söylesene peki, ne zaman biter yokluğunun masalı, Sen söyle kaç gün oldu, gidişin gırtlağıma basalı ? Bugün yirmi beş ağustos günlerden salı, Kaç saniye oldu sana son mektubumu yazalı ? Tahmin et kaç dakika, kaç zaman oldu, Bana dair her şeyi bir bir asalı. Tahmin et sevdiğim, kaç sen oldu, Ben beni asalı, Kaç sen oldu, Ben beni asalı... |