Bir Eylül AşkamıŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Sonbahar hüzün mevsimidir
Çiğ taneleri düşer, Solmuş yaprakların üzerine Sarı,kırmızı,kahverengi,morun tonlarıdır Kanayan yaraların üzerinde, kanar İzi kalır bazen, kalbin kıvrımlarında ================================================================
Bir Eylül akşamında,
Yalnızlığın kucağındayım, bu şehirde Yağmurlu, bir günde, Toprak, kokusuyla uyanıyorum Sessiz, Suların kucaklaşmasıyla akıyorum okyanuslara Fütursuzca savruluyorum, Rüzgarın hırçınlığıyla, alabildiğine uzaklara. Gecenin koynunda sessiz çığlıklar Peşindeyken yüreğimin Kuş olup uçmak istiyorum, Kırılmış bir kalbin kabuğunda, İçine çekilmiş Sızıyorum sessizce, İçimi acıtan sızının acısıyla yaşarken kendimce Kıymık kıymık cam kırıklarına basıyorum Acımasızca, çıplak ayaklarımla, isyankâr. Başımı kaldırıp gökyüzüne bakıyorum Tanrıdan, huzur dilemek için Neden, ben buradayım dercesine Sancılı yakarışlarımı kabulleniyorum, Sonra Tanrıdan, beynimin kıvrımlarında sönen ışığı yakmasını bekliyorum Aydınlık bir yol sersin önüme diye. Ağlasam, gözlerimi yumup Yaşlarımı silsen, acımı dindirsen Yüreğimin çığlıklarını duysan Gökyüzüne haykırken isyanımı. Hangi ışığın altında kaldım ben Yalnızlığın peşinde tutamadığım Aşkın acısı mıdır? Kalbimin kırıklığı mıdır? Duygularımın yitirilişi midir ? Nedir beni bu hale getiren? Kaybetmek mi? Aynalara küsmek mi? Bu şehire küsmek mi? Karmaşık duygular içindeyim Her şey anlamsız, Bir güç çekip çıkarsa beni buradan Yok etse, sonsuzluğa Yorgunum artık, çok yorgun. Çerkez Kızı / 08.08.2015 Değerli Seçki kuruluna ,seçkiye değer buldukları için tesekkür ederim.sağolun. |
Merhaba,
Nefis bir paylaşım ! Kutlarım ,hoşça kal !