SUKÜT
İnsan;
Bazen bir şarkı,bir şiir ile ya da bir kitap ile sarar kendini sukût’a.... Bazen de daha bir yudum almadığı kahve kokusunda tadar sakinliği.. Hatta bazen de masumane bir ninni ile kapılır o suküt’a...! Ya da güneş en tepedeyken bulduğu bir ağaç gölgesinde.. Günün geceye bıraktığı son sahnede,ıssızlık da belkide sukût.. Bilinmez...? Bilinen tek şey; Suküt da mevsimler gibi değişkendir.. Nerede,neyde bulmak istersen o’dur SUKÜT..! S.K |
sözün gümüş sükutun altın olduğu bu papağan dünyada..