İNSANLIK NEREDE
İyilik kör kuyular da kaldı
Doğruluk çok uzaklarda İnsanlık dersen kalmadı Keşke diyorsun, Keşke demekten dil usandı. Zaman geçiyor, Geçtikçe çirkinleşiyor. Güven tükeniyor Tükendik’çe, İnsanlık aranıyor. İnsanları tanıyamıyorsun Menfaat’çılar yüzünden Herkesten şüphe ediyorsun. Kimileri çıkar peşinde maddiyat, derdin’de Başka değer kalmamış gözlerin’de Akılları fikirleri deleverede. Gel gör ki Böylelerin’de insanlık yok Merhamet yok Vicdan dersen, Hiç sorma, yarası var izi yok... |