Yorgunum Canan YorgunYorgunum inan, hem de çok yorgunum Bilmem ki Hücrelerimin işlevsizliğinden mi? Ola ki acep Sıla özlemimden mi? Yoksa İnsan türünün birbirini yemesinden mi? Dahası canan Katl edilen çocukların, ağlayan anaların etkisinden mi? Çok yorgunum, çok İtirafımdır dost Yorgunum ceylanım, yorgunum Nereye bakmak istesem de Bakma emrini veren gözlerim Nereye uzatsam bile Boş dönen ellerim Atmak istesem de Müsaade etmeyen yüreğim Etmem çaba ’da olsa insanlığa Çarpıtılan sözlerim Hakikatle çalışsam bile Almadığım emeğim Ve Canan, tekrardan derim ki, yorgunum yorgun Belki de canan, belki de Sebebidir isyanımdan mıdır? Sistemlerine çakalların Belki de, acımdan, kadın, çocuk yakanların Görünürdedir diyerek Bu vahşetlere tiyatroymuş gibi bakanların... Çıkarları gereği Şerefsizce birbirini satanların Ve olasılık dâhilinde midir? Ola haberin canan Desem mi acep? Bilmiş olsan/da dahası Son sözüm olsun sana Yorgunum Canan Yorgun ŞimalGüney!! ( HA ) Şiir’e ses soluk olan değerli Mustafa Karaahmetoğlu teşekkür ederim.. |