GÖNÜL
Boşuna ağlayıp sızlanma gönlüm
Revadır sana gördüğün zulüm Ardın sıra beyhude geçti ömrüm Dost musun, yoksa düşman mı gönül? Uçup uçup gittin karlı dağlara Konamadın mor sümbüllü bağlara Yazık ettin şu gencecik çağlara Dost musun,yoksa düşman mı gönül? Uydum sana türlü çiçeğe kondum Hepsinden bal alırım sandım Her seferinde bir başka yandım Dost musun,yoksa düşman mı gönül? Ömrünü geçirdin yar diye diye Gelmeyeceğini sen bile bile Bilmem ki senin bu cevrin niye Dost musun,yoksa düşman mı gönül? |