ZELELERİN MEHMET
ömründe hiç baba ekmeği yemedi
o üç aylık bebekken ölen babasını hiç görmedi bir kere bile babacığım diyemedi garip bir çocuktu zelelerin memet o da arkadaşlarıyla çeşitli oyunlar oynardı çocukken bile kendi geçimini kendi sağlardı ağladığı zaman hep babam diye ağlardı yetim bir çocuktu zelelerin memet oniki yaşında çıktı gurbet ellere hep hasret kaldı doğup büyüdüğü yerlere askerdeyken öğretmen oldu acemi erlere yaman bir çocuktu zelelerin memet hayatın cilvelerini acı tatlı yaşadı milletine iki tane öğretmen bağışladı sanki hayata yeni başladı şimdi üç torun sahibi zelelerin memet 05.06.2006 Kastamonu kadir esen |