Bir Sen DuymadınBir candan gülümsemedin Bir buse ver dedim vermedin Cümle âlem içimdeki aşk feryadı ile uyandı Bir sen duymadın bütün âlem duydu aşkımı Bütün âlem uyandı bir sen uyanmadın zalim Aşk ile canımı verdim gönlüne Sen ret ettin gittin körü körüne İnsan zulüm eder mi canını sevenine Bir sen duymadın bütün âlem duydu aşkımı Bütün âlem uyandı bir sen uyanmadın zalim Şafak söker yüreğim sökülür Gözlerimde aşkımla yaşlar dökülür Söylesene zalim aşk ne ile ölçülür Bir sen duymadın bütün âlem duydu aşkımı Bütün âlem uyandı bir sen uyanmadın zalim Bir geceler aşkımı dile getirdi Bir ben aşkımızı dile getirdim Feryat ederek ömrümü bitirdim Bir sen duymadın bütün âlem duydu aşkımı Bütün âlem uyandı bir sen uyanmadın zalim Haklısın gülsüz diken olmaz dersin Gönlünde bir çiçek açmaz dikenim dersin Gül yüzüne hasret kaldım yüzün göstermezsin Bir sen duymadın bütün âlem duydu aşkımı Bütün âlem uyandı bir sen uyanmadın zalim Sayende gam geldi gönlüme misafir oldu Ayrılık vuslatı yok eder yüreğim yandı kül oldu Kul Mehmet’im sevilmedin zulüm ile ömrüm soldu Bir sen duymadın bütün âlem duydu aşkımı Bütün âlem uyandı bir sen uyanmadın zalim Mehmet Aluç (Kul Mehmet) |