KÖR OLASIN GÖNÜL
Kör olasın gönül yaktın çıramı
Kırılsın kolların elin kurusun Şu sinemde göz göz ettin yaramı Bir derman olmayan balın kurusun Ta’n eyledin beni alem içinde Yare gidem dedim canmış baçın da Hep yaya bıraktın ömür göçünde Yürüsem yürünmez yolun kurusun Dost musun düşman mı bilmedim gitti Şu yalan dünyada gülmedim gitti Vurdun vurdun ama ölmedim gitti Kurşunlardan beter dilin kurusun İçemem dolunu zehirdir tadı Kül etti sinemi pişmanlık odu Kalmasın bağından muhannet badı Ummana varmasın selin kurusun Şu dertli halime bakar durursun Hançerin sineme çakar durursun Timsah gözyaşları döker durursun Mecnun ettin beni çölün kurusun Nedir bu gıybetin nedir bu kinin Beni ta’n etmek mi imanın dinin Ağlattın Emrah’ı şad olsun canın Yaz bahar içinde gülün kurusun 3 Mayıs 2015 Pazar |