GURBETE DOĞRUGURBETE DOĞRU GURBETE DOĞRU – 1 Sıla uzaklaşır gurbet yaklaşır Dostla gidiyorum gurbete doğru, Ağladıkça gözde yaşlar paklaşır Dostlar gidiyorum gurbete doğru. Kaybettim yarimi sarardım soldum Agudur tatsızdır içtiğim yudum Doğduğum yerlerde duramaz oldum Dostlar gidiyorum gurbete doğru. Başımdan ağrısı yürekten sızı Ağlatır bu sızı söyletir bazı Yarim buradan geçmiş yolumda izi Dostlar gidiyorum gurbete doğru. Yollar taşlı yollar çamur yollar toz Dağlar yüksek dağlar orman dağlar boz Günler çoban sanki önde oldum yoz Dostlar gidiyorum gurbete doğru. Yağmurlar ıslatır karlar üşütür Güneş kış gününde fakir düşüdür Püskül saz ucunda aşık süsüdür Dostlar gidiyorum gurbete doğru. İSMAİLOĞLU’nu acı söylete Ana mezarına geldi sohbete İzin verilirse gider gurbete Dostlar gidiyorum gurbete doğru. ---- 07.08.1961 - İslahiye İsmailoğlu Mustafa YILMAZ – İstanbul ...................................................... GURBETE DOĞRU – 2 Yüce huzurunda ah çaresizim Anam gidiyorum gurbete doğru, Yollara çıkmışım ah kimsezim Anam gidiyorum gurbete doğru. Gurbete çıkana garip denilir Garipin yolu da bitmez gidilir Dünya ahvalinde sual edilir Anam gidiyorum gurbete doğru. Garip doğru söyler daim taşlanır Garip haklı olsa yine suçlanır Haksızlık olunca ondan başlanır Anam gidiyorum gurbete doğru. ‘’Garip ölür üç gün sonra duyulur Ölüsü de soğuk suyla yuyulur Mezar diye bir çukura konulur’’ Anam gidiyorum gurbete doğru. İzin verilirse yolum açılır Yollarıma bence güller saçılır Kutnudan ipekden gömlek biçilir Anam gidiyorum gurbete doğru. İSMAİLOĞLU der ateşden yanam Ateşden yandıkça huzura konam Hatırdan, gönülden çıkmazsın anam Anam gidiyorum gurbete doğru. ---- 08.08.1961 - İslahiye İsmailoğlu Mustafa YILMAZ - İstanbul =============================== |
Yüreğine kalemine sağlık
---------------------------------Selamlar