SEVDAMDIR KÖYÜM (40)

Hürriyet isminde bir köyüm vardır.
Gönlümün sevgisi sevdamdır köyüm.
Artık köy değil de bir mahalledir.
Bir aşk efsanesi sevdamdır köyüm.

Bahsettiğim bu köy Ordu İlinde.
Bu il büyükşehir, oldu bilinde.
Altınordu ismi, merkez ilçede.
Sözün en yenisi sevdamdır köyüm.

Baharda çok olur bahçesinde gül.
Dört bir taraf dolar papatya sümbül.
Hasat zamanıdır Ağustos Eylül.
Bir fındık kermesi sevdamdır köyüm.

Turna yaylağından çıkmış kaynağı.
Derin bir vadide bulmuş yatağı.
Turna Suyunun o, derin çığlığı.
Bir Türkünün sesi sevdamdır köyüm.

Köyümün yaylağı tüter gözümde.
Gizlenmiş bir büyük sevda özümde.
Asırlar da geçse daim sözümde.
Bir aşk teranesi sevdamdır köyüm.

Bir başka yaşanır heyecanları.
Fındık bahçeleri ve ormanları.
Bir yeşil güzellik ferah anları.
Ormanın nefesi sevdamdır köyüm.

İnören’di, köyken mahalle adı.
Şimdi semt olmuş kalmamış tadı.
Bunda amaç başka, başka maksadı.
Bir sitem destesi sevdamdır köyüm.

Yazılı destanı olsun istedim.
Diyeceğim çoktu özeti dedim.
Yılların özlemi çoktur hasretim.
Bir ışık huzmesi sevdamdır köyüm.

İlhan Ateştürk’üm sözün güzeli.
Anlayana denir kalır ezeli.
Geçen bir ömürde yaşam süzeli.
Güzellik bestesi sevdamdır köyüm.

İlhan Ateş (Zayi Ozan) (Ateştürk)
Ankara, 10/08/2015 Pazartesi
www.edebiyatdefteri.com/siir/945461/