SON ŞİİR
Bu sana yazdığım son şiir canım artık giditorum...
Simsiyah bir geceyi yanıma alıp Zindan karası yollara vuruyorum kendimi Farkındayım sessiz haykırışlarda yüreğim Yorgun bitişlerde terkedişlerdeyim biliyorum Artık çok geç gidiyorum... Ahh.. bir anlasaydın beni keşke bir anlasaydın Görseydin uykusuz gecelerimi Kan kırmızısı gözlerimde sabahlasaydın Seni düşünüyordum zifiri karanlık gecelerde Ta ki yeni güne merhaba diyene kadar güneş Sanki bir bozkır ayazında üşüyordu hayallerim Yaz gününde kar yağıyordu bedenime Sanki son nefesindeydim ömrün Girdabında boğuluyordum türlü dertlerin Ne yapsam olmuyordu ne düşünsem faydasız Acıtıyordu yokluğunu düşünmek hançerler saplanıyordu kalbime Gözlerimi dağlıyordu sanki sensizlik Bir hüzün kaplıyordu bedenimi İdam ediliyordu düşlerim sorgusuz sualsiz Belki içimde azda olsa bir ümit aşka dair İnanmak istiyordum sevmeni bekliyordu kalbim Yargısız infazlarda son buluyordu yine sevdam hiç nedensiz Ahh.. bir anlasaydın beni keşke bir anlasaydın Sana sonsuz aşkı vaadettiğimi bir anlasaydın Ne olurdu bir çocuk gibi sevmeseydin beni Ortak olsaydın hislerime aşka karşılık verseydin Ne çok demek isterdim sana aşkım canım sevgilim Yazık seninle beraber gitti kurduğum tüm güzel sözlerim Yıllar geçti aradan duydum bir kızın olmuş birde oğlun Çok zaman oldu büyümüştür çocukların Bense hep yalnızlığı büyüttüm gönlümde Sensizliği yazdım şiirlerimde Hüzün türküleri çaldı sazım Belkide hazin vedaların hüznüdür yalnızlığım Ya da acıdır yazdığım tüm notalarım Birde ayrılık şarkısı yaptım sana Sözüde sen besteside sen Adını sen koy artık canım Neşemi dersin kedermi bilmem Neyse kusura bakma farkındayım çok sıktım seni kararttım içini Unutmadan belkide merak etmişsindir beni Ehh işte iyiyim bende düşünme sen bu sersefili Dedimya zifiri karanlık gecelerdeyim yorgun bitişlerdeyim Belki hergün kanıyor durmadan şu seven yüreğim Bu sana yazdığım son şiir canım... Kalemi kağıdı elime bu son alışım Bir kerecik olsun söyleyememiştimya sana Artık çok geçte olsa İşte şimdi söylüyorum Seni çok seviyorum.... Şiir: Sedat Kesim |