NE VARDI GÖNÜL
Kuşku olmaz her emrine uyulur;
Sevdası yıktığı kadardı gönül… Derken yüreğinden bir ses duyulur; Bu kadar sevecek ne vardı gönül… Merhametsiz serseridir geceler; Yok sayılır gördüğünde niceler; Boğazında düğümlenir heceler; Bu kadar sevecek ne vardı gönül… Gülüşü dünyaya bedeldi dersin; Yürekten tuttuğum tek eldi dersin; Vuslatım koskoca hayaldi dersin; Bu kadar sevecek ne vardı gönül… Gelir diye yollarını beklersin; Kirpiğine okyanuslar eklersin; Gözyaşını el alemden saklarsın; Bu kadar sevecek ne vardı gönül… Aşığın bir söze kandığı gibi; Hasreti ölümdür sandığı gibi; Mecnunun çöllerde yandığı gibi; Bu kadar sevecek ne vardı gönül… Et tırnaktan ayrılır mı sor hele; Merhabayı yalan yanlış yor hele; Acelen ne telaşın ne dur hele; Bu kadar sevecek ne vardı gönül… Gördüğümde el ayağım dolaşır; Hayalimdir uykum ile dalaşır; Gözbebeğim düşleriyle savaşır; Bu kadar sevecek ne vardı gönül… Sitem sanar sözlerime darılır; Sevdim desem yapma diye kırılır; Bu yaralar kaç kez daha sarılır; Bu kadar sevecek ne vardı gönül…. Ali ALTINLI – 08/08/2015 Saat: 20:36 |