Ay ziyafet veriyordu bu gece
sofrasına buyur etmişti Ayfer’i.
Ne çare!
yüzüne bile bakmıyordu Ayfer.
Derin bir keder vardı gözlerinde,
boğulur gibiydi hüzün denizinde.
İnci gibi sözleri,
kadifemsi bir sesi vardı .
Kırılgandı
Tıpkı bir çocuk gibi alıngandı.
Şiiri çok severdi
Ben ona şiir kokan kadın derdim.
Ara sıra buluşurduk
Şiirden, sairlerden konuşurduk.
Didem Mamak’ın kalemine hayrandı.
Bu gece, gece gibi çok suskun
Yüzü limon sarısı
gözleri dumanlıydı Ayfer’in
Merak ettiğim soruyu sordum.
Başını salladı
Şimşekler çaktı beynimden
Ben ağladım
Ayfer ağladı...
"Ne dediler" dedim
Parça almışlardı bir hafta önceden
Kemoterapi çıkmış reçetesinden.
Teselli babında sabaha kadar dil döktüm
Kaf dağında, şifalı otlar söktüm
Ancak ne çare
Acıyı çekmek ayrı
Duymak ayrı...
Altı ay ömür biçtiler
Çok geç kalmıştı Ayfer
Zapt etmiş kaleyi bu illet
Ne top kalmıştı ne tüfek

Tıp,alternatif tıp
Çaresiz kaldı
Sonunda dindi acı
İllet kazandı
Ayfer sonzuz uykusuna daldı.


07/08/2015
Handan Uçak Tunca
Yürekten Mısralara