Güvenemedin ki uzağım.
Bana en yakın olması gereken sen,
Bir yıllık zorlu gurbet hayatımda, Hatırımı sayılı sordun En güçlü destekçim olman gerekirken, Haberlerimi başkalarından aldın Konuşmaya gerek duymadın, Sesimi duymak ihtiyacı hissetmedin. Biliyor musun? Umurunda olur mu bilmiyorum Hiçbir zaman sana kalbimdeki sıkıntıları, Sevinçleri, hüzünleri isteyerek anlatamadım O yüzündeki, sözlerindeki Küçük düşürücü ifadelerden Nefret ettim hep, ne acı, Zaman geçtikçe yokluğuna Daha çok alışıyorum, bu hiç zor olmuyor. Umarım günün birinde, Oturup şu bir yılı düşünürsün Bana nasıl bir şey yaptığını anlarsın Üzülmeni istemiyorum asla Yüreğinin sesini dinleyerek bana Vazifeni yerine getirmediğini anla Sevmedin, güvenemedin uzağım. Sami Arlan.. |