ADEMLE HAVVADAN YETİM KALDIM BEN
Yasak meyve sebep oldu yazıma
Meleklerde gıpta eder nazıma Garip kaldım bakmadılar yüzüme Ademle havvadan yetim kaldım ben Nebilerin kanı kaynar kanımda Hikmetinden can taşırım canımda Nere gitsem yaradanım yanımda Ademle havvadan yetim kaldım ben Kainatı parça parça bölmüşler Arifle ki hakikatı bilmişler Kimi yetim kimi öksüz ölmüşler Ademle havvadan yetim kaldım ben Arı oldum çiçekler bal vermedi Bülbül oldum gülistan gül vermedi Seyyah oldum kervanlar yol vermedi Ademle havvadan yetim kaldım ben Hazan vurdu aklar düştü saçıma Allah aşkı alev sardı içime Biçareyim belki bakmaz suçuma Ademle havvadan yetim kaldım ben İbrahim im hor görmedim kulları Ihşamadım meyve veren dalları vuslat bildim hakka giden yolları Ademle havvadan yetim kaldım ben İBRAHİM DEMİRTAŞ KONYA 30 Temmuz 2015 |
yüreğine sağlık,
Kutluyorum kalemini
.......................................................Selamlar